Monday, May 15, 2017

ජී.ටී බරා ඇන්ඩ් කඩ්ඩ!!



2013 න කියන්නෙ අපේ සින්නො වෙච්චි සොද අයියලගෙයි සූටි අක්කලගෙයි ස්වර්නමය කාලය,
එයාල උත්තමයන් සහ උත්තමාවියන් වෙච්ච

                                         අපේ රැග් කාලය



ජෝතිර්වේදයට අනුව මේ වෙද්දි අපේ සෙට් එකේම සෙනසුරු උච්ච වෙලා රාහු නීච වෙලා අනිත් සුභ ග්‍රහයො ඔක්කොම අපේ කේන්දර දාල පැනල ගිහිල්ල

අපි පව් දෙවියනේ..

උදේ ඉදන් ලෙක්චරස් අහල රැග් කාල එපා වෙලා එන අපිට රෑටත් ලෙක්චරස්
ඒකට කියන්නෙ තෙල කියලලු

රැග් එක නොහොත් විශ්වවිද්‍යාලය තුල සමාජගත කරන මේ ක්‍රියාවලිය තුල තිබෙන්නාවූ මූලික අරමුණ වනුයේ සිසුන් අතර පවතින්නාවූ අන්නෝන්‍ය සබදතාව වර්ධනය කිරීම සහ විශ්වවිද්‍යාල පද්දතියට අප අනුගත කිරීමයි.

ඒම කියන්නෙ ඉතින් අපේ සින්නො

7 පහු වෙනකොට නානගෙ ලුනු සහ මිරිස් ලස් සෝරු කාල සුපුරුදු පරිදී අපිව බලන්න එන අපේ ජේෂ්ඨ උතුමන්ල, අදත් අපිව බලන්න ආවෙ අපිට තියන ආදරයට

සින්නොන්ගෙ තෙලට කරවෙන සූඩ පැටව් ටිකට එහෙන් මෙහෙන් අඩි සහ නම්‍යකරන ප්‍රක්ටිකල් හම්බෙනකොට දඩස් ගාල ඇරුන කාමරේ දොරෙන් ඇතුලු වුනේ බයානක උතුමන්ල සෙට් එකක්

මෙතෙක් නම්‍යකරන පාඨමාලාව පවත්වපු සහෝදරයන්ට හයි ෆයු එකක් දාපු උතුමන්ල මාරාවේශ මූඩ් එක ඔන්කරන් හැරුනෙ අපි දිහාට

"තොපි දන්නවද තොපේ එකෙක් කෝස් එක අතඇරල යන්න හදනව කියල ,
ඒක කාමරේට වෙලා අඩනව,
තොපි දන්නවද ඇයි කියල ..කියපිය තොපිට කට නැද්ද?"

කව්ද යකෝ ඒ

නිව් වින්ග් එක නොහොත් අපේ හොස්ටල් එක තට්ටු දෙකේ බිල්ඩින් එකක්,
ඒකෙ පල්ලෙහා තට්ටුවෙ කොනක හිටපු අපිට වට පිටාවෙ ආරංචි ආවෙ හිමින්
ඇරත් අපිට දිවැස් තියනව කියල ඇ
මේක දැන්ද කොහෙද අඩන්න පටන් අරන් තියෙන්නෙ,

මේකට ඉගනගන්න සල්ලිවත් නැද්ද ගොඩක් ළමයින්ට තියෙන්නෙ එ ප්‍රශ්නෙ
නැත්නම් ගෙදර ලොකු ප්‍රශ්නයක්වත් ද?

ඇත්තටම ඒවෙද්දි අපේ අතරෙ සියුම් සහෝදර කමක් හැදිල තිබුන නිසා හිතට ආවෙ අමුතු දුකක් 

"අනේ යකෝ තොපි තොපි මොකුන්ද බන් උබේ එකෙක්ට තියන ප්‍රශ්න වත් උබල දන්නෑ"

මේ වෙද්දි මේ සීන් එක නිසා අඩි හතර පහක් කාල මූනු රතු වෙලා තිබුනු අපිට ඒ වචන කිනිසි පාරක් වගේ හදවතට බැස්ස
"ගිහිල්ල බලපිය තොපේ එකාට මොකද වෙලා තියෙන්නෙ පල පො#&$%@ "

ඇත්තටම මේකට මොකක් වෙලාද?



දාහතරෙ කාමරේ අඩන බරාව බලන්න යන අපි හැමෝගෙම හිතේ තොබුනෙ ඒ ප්‍රශ්නෙ
අපි කාමරේට යනකොට කමරේ සින්නො ටිකකුයි අපේ උන් ටිකකුයි බරා ලගට වෙලා ඉන්නව
මුකුත් නොදන්න අපි බරා ගාවට ගියේ බරා කැම්පස් එක දාල යන හේතුව දැන ගන්න

පල්ලෙහා ඇදේ යකඩ බාර් එකට ඔලුව තියන්,   ලග තියන සාලුවෙන් හොටු පිහපිහ, හොදටම අඩන බරාව දැක්කහම කාගෙ උනත් පපුව හෝස් ගාල යන්නෙ නිරායසයෙන්ම


"ඇයි බරා මොකක්ද ප්‍රශ්නෙ, ඇයි බං ඔහොම අඩන්නෙ, උබට සල්ලි ප්‍රශ්නයක්ද? , අපි සල්ලි එකතු කරල දෙන්නම් බං, අඩන්නැතිව හිටහන්"

"අනේ මට මෙහෙ ඉන්න බෑ බං"

ඒ බරා

උගේ කැඩිච්චි කටහඩට තවත් දුක හිතෙනව

"ඇයි බන් කියපන්කො මොකක්ද ප්‍රශ්නෙ ගෙදර ප්‍රශ්නයක්ද අපි ඉන්නව බං ඕන එකකට"

"අනේ එහෙම දෙයක් නෑ බන්'

"ඇයි නැත්නම් කවුරුහරි උබට එන්න දෙන්නැද්ද කියපන් කවුද ඒ"

ඒ අපේ සෙට් එක

 මේ වෙද්දි කොහොම හරි බරාව ගොඩදාන්න අපි එක හිතින් තීරනය කරල ඉවරයි

"කියපන් බරා කියපන් අපි ඉන්නවනෙ කියපන්"

"අනේ බන් මට මට..."

ගොත ගැහෙන බරාගෙ කටහඩ උගේ ප්‍රශ්නෙ බැරෑරුම් කම අපිට කියුව

"කියපන් මචන් අපි ඉන්නවනෙ"

ලගතියන සාලුවෙන් හොටු පිහපු බරා අපේ පැත්තට හැරුන

"අනේ අනේ ..අනේ...බං  මට 


මට ඉංග්‍රීසි තේරෙන්නෑ බං මන් යනව ගෙදර මට ලෙක්චර් ඉන්න බෑ බං"

මුගෙ #&$*$*-$&

ඇයියකෝ අපිට ඉංග්‍රීසි තේරෙනව කියලද මේකෙ ඉන්නෙ , ඔය මගුල නිස්සාද පරට්ටයො ඇඩුවෙ ඒකද යකෝ අපි අඩි කෑවෙ තොට අද මම.. තෝ ..

ඒ අපේ හිත

සින්නො ඉන්න නිසා අපිට මුගේ අඩු කඩන්න බැරිය
නැතිනම් නොකර ඉන්නෙත් නැතිය

මේ බරා අපිට මුලින්ම දුන්න ආතල් එක..

කොහොමින් කොහොමින් හරි රැග් කාලෙ දිත් රැග් කාලෙ ඉවර උනාට පසුවත් අපිට බරාගෙ කාමරේ නුපුරුදු නැනක් නොඋනෙ එතන ආතල් ලෝකයක් නිසා..
තර්ඩ්යියර් එකට ආවත් ආතල්නම් ඉවර නැත


මේ සදුද දවසක් , සදුද කියන්නෙ ඉතින් මල දවසක්, මේ දවසෙ තමා ඉතින් ගොඩක් ඈයො ගෙදර ඉදන්ම ලෙක් එකට වාර්තාකරන දවස, 

දවල් එක වෙද්දි ඔක්කොම ආවත් බරා තාම නැත..ඕක ඔහොම්මමනෙ ඉතින්...

එකට පටන් ගත්තෙ කබ්බ සර්ගෙ ලෙක් එක ,
ඒක සර්ගෙ පෙට් නේම් එක


අතිශය උග්‍ර කඩ්ඩ්ඩ වචන පාවිචි කර කර උගන්වන මේ මැත්ස් පාඩම පට්ට කම්මැලි නිසා ගොඩක් අය හිටියෙ වෙනම ලෝක වල

සමහරු යුද්ධවල නොහොත් ක්ලෑශ් ඔෆ් ක්ලෑන් ගහනව, 
සමහරු එස් එම් එස් මලක, සමහරු ඇස් ඇරන් දොයි..

මේ වෙද්දි එෆ් බ් චෙක් කරකර හිටපු මාත් හිටියෙ පට්ට නිදිමතේ ඒත් සර් දරුනුවටම උගන්වනව, අපි දොයි කියල දැනුන නිසාද කොහෙද කබ්බ සරුත් හිටියෙ තරහින්...

මේ අස්සෙ දඩස් ගාල ඇරුන දොරෙන් ආවෙ බස් එකේ කට්ට කාගෙන ආනිසාදෝ අතිශය විඩාවට පත්වෙලා ඉන්න බරා

කබ්බ සර් දැක්ක බරාගෙ ඇස් උඩගියේ බයට 

ඇයි හිවලො තෝ දැක්කෙ නැද්ද කබ්බව 
ඒ මගේ හිත

මේ වෙදෙදි හැමෝම හිටියෙ ඉතාමත් හොද අවදානයකින් සහ ජොලියකින්
කෑලෑන් කුඩු වෙන්න ඇටෑක් එද්දිත්..
කෙල්ල එවන මැසේජ් ඉන්බොක්ස් එකේන්  පිරෙද්දිත් අපේ සහෝදර සහෝදරියො වට පිටාව ගැන අතිශය අවදානයෙන් හිටියෙ 

ඇයි මේ

බ්කෝස් 

බරා ඉස් හියර්...

ආතල් එකක ලැබීමට නියමිතයි!!!


මේ වෙද්දි හැම දෙනාගෙම, බරාගෙ පැත්තට තිබ්බ කන ලොකු වෙලා

අසරණ බරා ඉදිරියට ඇදුනෙ අතිශය තරහ මූඩ් එකේ හිටිය සර්ගෙන් ඇමතුමක් ලැබුන නිසා,

ප්‍රේක්ශකයන්.. අතිශය අවදානයෙන්!

"ලුක් ඇට් දි ටයිම්,  වයි ආයූ ලේට්?  "

සර්ගෙ කඩු පහරට ඔල්මොරොන්දන් වෙච්චි බරා කටත් ඇරන් කිසිම හැගීමක් නැතුව සර් දිහා බලං හිටියෙ ඌට මුකුත් තේරුනේ නැති නිසාද කොහෙද

මුගේ ඉන්න ස්ටයිල් එකට මල පැන්න සර් ආයෙත් ප්‍රශ්නෙ ඇහුවෙ හමුදාවෙ මේජර් කෙනෙක් වගෙ උස් හඩින්



"වයි අර් යූ ලේට් හා!!!!"

උඩගිහින් බිම වැටුනු බරාත් කඩුවෙන් කෙටුවෙ පිලිතුරු උත්තමාචාරය වගේ

"හෝම් කමින්ග් නවු සර්  !!!"

මොකක්

හෝම් කමින්ග්

ආතල් එකක් ලැබීමට බලාපොරොතුවෙන් හිටි සැවොම අතිශය උද්දාමයට පත් වෙද්දි බරා පුටුවක ඉද ගත්තෙ  හිනාවීමට නොහැකි නිසා බොරුවට කෝල් එකක් ගන්නව වගේ එලියට ගිය කබ්බ සර් නිසා,


ඒ බරා

අදටත් ඌට කඩ්ඩ බැරිය..
ඒවගේම 
අපිට ආතල් නොදී ඉන්නත් බැරිය..

ප.ලි - කඩ්ඩ බැරිවීම විහිලුවට ලක්කිරීමක් නොවන බව කරුනාවෙන් සලකන්ඩ.
බරා කවදහරි කඩ්ඩ ඉගනගන්නවා කියාත් විස්වාසය.

Wednesday, May 3, 2017

වාසනාවන්ත නස්පැත්තිය AT මීමුරේ


“මචංල හෙට උදෙන්ම ඇහැරෙන ඕනෙ උදෙන්ම ගියොත් තමයි ලේසි”

මේ ට්රිප් එකක් ගියොත් නිදාගන්න ප්රථමයෙන් කියන ඒ සුන්දර වාක්ය, 

“යකෝ ඇහැරියන් පරක්කුයි ඊයෙ කලින් ඇහැරෙනව කියුවනේද තොපි"

ඒ රියල් සිටුවේශන් එක,

අපි පරක්කු උනත් පීකර්ගෙ බාප්පයි පුංචියි උදෙන්ම ඇහැරිල අපිට කන්න උයනව... ගෙනියන්න කෑම හදනව, 

අපි පවු දෙවියනේ කැම්පස් සිස්සයො උනත් තම මල් වගේ පොඩි උන්නෙ,


අද මීමුරේ යන දවස,

මඩ ගැසීම් ,තැබිලි වලු බෑම්, පොටෝ ශූට් කිහිපයක් අවසානයේ පීකර්ගෙ බාප්පට සහ පුංචිටයි පිං දීල අපි ආරම්භකරා අපේ ගමන,

මුලින්ම අපේ අද නිවහන වන කෑම්පින් ටෙන්ට් එක නොහොත් කූඩාරම ගන්ට ඕනෙ,

කතාව නුවර කාපු උන් වගේ උනාට, අපිට නුවර කාපු උන්ගෙ උපදෙස් පරිදි ටෙන්ට් එක තියන තැන හොයගන්න මාර වෙලාවක් ගියා,

මීමුරේ පාර දුශ්කරයි, ඒත් පට්ට සුන්දරයි!, ඇත්තටම ලංකාව කොචර ලස්සනද, මොනතරම් දෙවල් මේ පුංචි රටේ තියනවද, 

මචං සන්රූෆ් එක ගලවමු,

අවට පරිසරයෙන් ඔදවැටිච්ච අපේ එකෙක්ගෙ අයිඩියා එකට තව එකෙක්ට මල

“පිස්සුද යකෝ වැස්සොත්”
“මේ ගමන පරිස්සමින් යමු හරිය, නිකන් පිස්සු වැඩ නොකර හිටහන්”,

මේක බලහන්කො

ඉතින් අපි අපේ ඒ හාමු මහත්තයගේ කීමට සවන් දිලා ඔහුට ගෞරවයක් වශයෙන් සන්රූෆ් එක ගැලෙව්වෙ තවත් ඔවදන් ගොඩක් සමගින් , 

“ගලවපන් පුලුවන්නම් ඔය වහලම ගලවපන්”

දැන් පටට්ට ආතල් වරකට දෙදෙනාබැගින් වහලේ හිලෙන් අවට සිරි නරබනව

චොච්චර ලස්සන උනත් සමහර දේවල් දකිද්දි හිතට ඇතිඋනේ මාර දුකක්, 

පාරෙ හිගමන් යදින පොඩි ලමයි, අනේ සල්ලි දෙන්නකෝ කියල කෑගහදිදි මේ සුන්දරත්වය යටින් කොච්චර ලොකු අසුන්දර කතා තියනවද කියල අපිට හිතුන,

ගමන දිගයි….,තැන් දෙක තුනක මහන්සියට නතර කරත් අපි සිරියලතා අක්කගෙ තේ කඩේ ගාව වාහනේ නතර කරේ ඇගේ මහන්සිය යන්න තේ උගුරක් බොන්න, 

හම්මේ රස …, රසම රස නියම කිතුල් හකුරු එක්ක හම්බුන ඒ තේ එකනම් පංකාදු පහයි!,

තැන තැන ගල් මතුවෙලා,අබලන් වෙලා තියන පාරෙ සුපුන් වාහනේ එලවන්නෙ හෙමින්, ඉතිං මේක තමා ඉදිරි අසුනේ යන්ට හොද වෙලාව, 

ඉස්සරහ කෝපයිලට් ආසනයේ අරග්ගත් කලු බුතයාව පිටි පස්සට දාල මං ඉදගත්ත කෝපයිලට් එක්ස්පීරියන්ස් එක ගන්ට,

එහෙත් දුකයි සහෝදරවරුනී ගමන ආරම්භයෙන් සුලු මොහොතකට පසු නපුරු ගල් කැබැල්ලකට අසුවී අපේ රථයේ ඉදිරිපස රෝදය පුපුරායාම නිසා මට සිදුවුනේ බහින්ට,


රෝදෙ හුලං බින්දුවයි, වාහනේ කදු පල්ලමක නතර උන නිසා, ජැක් එක ගහන එක මාර අමරුයි, ඉස්සරහින් වාහන පස්සෙන් වාහන අපි මැද, 

කොහොමින් කොහොමින් හරි අපි නිසා එතනින් යන්න බැරි උන සියලු දෙනාගෙ උපදෙස් සහ යෝජ්නා බැහැර හැරල අපි අපිට පුලුවන් විදිහට රෝදෙ ගලවන් ස්පෙයාර් වීල් එක දාගත,

නැවතත් දුකයි සහෝදර වරුනි ඒකෙත් හුලං ස්වල්පයයි, 

මොනා.. කරන්නද ඉතින්

ලග තියන මැටි වලින් හදපු ගෙදරක මිදුලට වාහනේ දාපු අපිට දෙවියො බැලුව වගේ උදව්වට ආවෙ රාජ අයිය, 

“මල්ලිල දැන් හවස් වෙලානෙ හෙට උදේට මෙහෙන් යන වෑන් එකෙ ගිහින් රෝද දෙකම හදන් එන්න දැන් යන්න හදන්න එපා”,

ඒ රාජ අයිය, 

"එතකොට අයියෙ අපිට අපේ ටෙන්ට් එක ගහ ගන්න මේ හරියෙ තැනක් තියනවද?"

සිටුවේශන් එකේ හැටියට මිදුලෙ හරි ටෙන්ට් එක ගහගන්න හිටිය අපිට රජ අයියගෙ නංගිගෙ පොඩි එකා රොශාන් කියුවෙ පට්ට කතාවක් 

“පල්ලෙහා ගග ගාව කෑම්ප් කරන තැනක් තියනව අයියෙ එතනට යමු”,

මේ වෙද්දි කෑම්පිං සිහිනය බොදවේලා තිබුන අපිට මේක ගුඩ් නිවුස් එකක්, 

රාජ අයිය අපිට කෑම උයල දෙන්නම්ලු, අපිට කෑම්ප් ගහන තැන පෙන්නන්නම්ලු ,ඇත්තටම මේ හොද මනුස්සයයි ඒ අපිට උදවුන හැමෝමයි අපිට කරේ ලොකුම ලොකු උදව්වක්,

රෝෂාන් මල්ලිත් එක්ක ගිය අපි ගියා අපේ කෑම්පිං සයිට් එකට 

යකෝ මේක එල පොට් එකක්නෙ,

ගගෙං එගොඩ පුන්චිං නාන තටාකයක් ඉදිරිපිට මල්ලිගෙත් උපදෙස් පරිදි අපේ කුඩාරම සහ ගිනිමැලය ඉදි උනා,

මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිතේ නොමැකෙන සුන්දර මතක සටහන් තියෙනව , හැමදාම උනත මතක් කරල සතුටු වෙන්න පුලුවන් ඒ මතකයන් අපිව මහා සුන්දර ලෝකෙකට ගෙනියනව,

රෑමද, මද සීතලේ , ගගක් අයිනෙ, ගිනිමැලයක් ඉස්සරහ, කුඩාරමක් අටවගෙන පට්ට කොල්ලො සෙට් එකක් එක්ක සතුටින් ඉන්නකොට දැනෙනෙ දේ අය කවදාවත් අමතක වෙන්නෑ,

සිංදු , කතා, කාඩ් සෙල්ලං, ශ්ෆිට් එකට කදවුරෙ මුර කිරිම් මේ අපි වැඩ, 



"මචං... මේව දෙවියංගෙ අඩවි"

රාජ අයිය කෑම ගෙනාපු භාජනේක තිබුන ඇනෙයි අගුරු කෑල්ලයි ගැන , කතා කරන කොට පබිල කතාවක් පටන් ගතෙ එහෙම, අපෙන් හතර දෙනෙක් නිදි අනිත් අය , කදවුර ආරක්ශා කිරීමට නිදිමරනව,

"මචං හොල්මන් කියල දෙයක් තියනව, අඩෝ එක දවසක්... 

මේ එක්තරා හොල්මන් කතාවක් කොහොමින් හරි ඇත්ත උනත් බොරු උනත් මේ හොල්මන් කතා සීරිස් එක ඇහුවම හිතට ආවෙ පොඩි බයක් , 

රැ දොලහත් පහු වෙලා, දෙවියනේ මූට වෙන කතා තිබුනෙම නැද්ද කියන්න,

අපි ඇහැරෙනකොට,කයියයි ,සුපුනුයි රෝදෙ හදන්න ගිහින් , අපේ අනිත් ආරක්ශකයො හොදට කුඩාරම ඇතුලෙ දොයි, අනෙ අම්මප මුන්නං....

උදෑසන ජංගල් බොකක් සහ හොද කූල් බාත් එක්කට පස්සෙ ,හදාගත වෑන් එකෙන් අපි අපේ පුංචි ගයිඩ්ල වෙච්චි රොෂාන් මල්ලියි අජිත් මල්ලි එක්ක ගියේ මීමුරේ ගමයි, සූරිය අරන ෆිල්ම් ලොකේශන් එකයි බලන්න,



ලංකාවෙ සුන්දර ගමක සුන්දරත්වය විදිනගමන් අපි ලංවුනා අපෙ ගමනේ අවසාන ස්ථානයට මෙතන ගලේ ලිස්සන්න පුලුවන් ඒත් කොහොමෙයි, දහ අතේ කල්පනාකරකර ඉන්නකොට පැත්තක හිටපු, රා වලින් නාලාගිරි බඩවල් පුරවගන්න සෙට් එකක් එක්ක ආව ගයිඩ් පොර වැඩට බැස්ස,


හප්පේ මෙහෙම ආතල් එකක්,ඒක කොහොමද දෙවියනේ විස්තර කරන්නෙ....

ලිස්සන්න ලිස්සන්න ආසහිතෙනව අප්පා…

ආතල් ගොඩක මතකයන් ගැන කතාකරකර අපි ආපහු ගෙදර එන්න පිටත් උනේ පුදුම සතුටින් .....


ඇත්ත හොදටම මහන්සියි, ගමනක් යන එක ලේසි නැහැ,
ඒත් අපි ජීවිතේ කවදහරි දවසක නැවතිල හැරිල බලාවි අපි මොනවද අපේ ජීවිතේ කරල තියෙන්නෙ කියල ඉතින් ඒ දවසට මේ ලස්සනට ගතකරපු දවස් මතක්වෙල ඉබේටම අපේ මූනට හිනාවක් ඒවී,
ඒ මතකයන් අපිව හැමදාම සතුටින් ජීවත් කරාවි
ඉතින් සහෝදර වරුනි 
ඊලගට යන්නෙ කොහෙද?



ප.ලි - ඹුහුනු පොත නිසා වල් වැදුන මාගේ බ්ලොගයට සාධාරනයක් ඉස්ට කිරීම උදෙසා